۱۹ ارديبهشت ۱۳۹۷ - ۲۲:۴۸
کد خبر: ۵۶۴۱۳۸
یادداشت؛

جشن خروج از برجام | دیگر چوپان به چه زبانی بگوید دروغگوست؟

عجیب است که برخی هنوز با دروغگویی چوپان کنار می‌آیند. دیگر چوپان به چه زبانی بگوید دروغگوست؟ به چه زبانی بفهماند می‌خواهد با سادگی‌های ما عکس یادگاری بگیرد؟
برجام برجام

به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، حامد حجتی نویسنده و فعال رسانه ای که  همزمان با پیروزی حزب الله در انتخابات لبنان در کشور به سر می برد، در یادداشتی برای خبرگزاری رسا ضمن روایت حال و هوای جشن پیروزی مردم این کشور، به خروج آمریکا از برجام اشاره کرد و تنها راه برون رفت از مشکلات را عمل به فرمایشات رهبر انقلاب دانست.

وی تأکید کرد: روسیاهی این روزها به چهره آنهایی خواهد ماند که فکر می کنند وادادگی و سرسپردگی می‌تواند راه نجات ما باشد حال آنکه راه نجات و فلاح در پایمردی بر اندیشه و عمل به حق است.

متن یادداشت این فعال رسانه ای به شرح زیر است:

این مطلب را در یک شب شرجی، در هتلی در نبطیه‌ی لبنان می نویسم. در اردیبهشت سال ۱۳۹۷. روزهایی عجیب و غریب. در آستانه سفر، ایران در التهاب بی "تدبیر"ی های اقتصادی، نا"امید" به آینده ، پشت ویترین مغازه صرافی‌ها، به قوس صعودی نرخ دلار چشم دوخته، آه از نهادی می کشد که سالهاست برای استواری‌اش از تمام وجود مایه گذاشته است. حالا همین ایران نازنین افتاده به دست چند کوتوله سیاست‌باز که اشک‌های مردم رنج کشیده ناخوش را نمی‌بینند و مدام چشم به جیب‌های متورم صاحبان دلار و یورو دارند. آخر انصاف هم خوب است.

تنها چند ساعت قبل از سفرم به لبنان، ارزش پول ما چند صد تومان افت کرد و حالا که دارم می نویسم همان چند صد تومان به بیش از ۱۰۰۰ تومان رسیده است. این همه بی انصافی را نمی‌فهمم واقعاً نمی‌فهمم.

دیشب حزب الله لبنان با رای قاطع مردم ،اکثریت آرا در لبنان رابه دست آورد و مردم شاد و خوشحال شادی‌هایشان را به خیابان ریختند. پرچم های سبز و زرد در قرمزی پرچم لبنان به هم آمیخته بودند، خوشحالی زلالی در مردم موج می‌زد . همه آمده بودند از هر گروه و فرقه ای، با هر لباس و پوششی، تا نشاط پیروزی را به چشم‌های همدیگر هدیه دهند. این نشاط نتیجه وادادگی و تسلیم شدن در برابر زورگوها نبود که نشاطی بود حاصل مقاومت، مقاومت در برابر استکبار. در برابر آنان که می‌خواهند خان باشند . آنان که می‌خواهند نظام خان‌سالاری و رعیت‌پروری هنوز پابرجا باشد.

نشاط این روزهای لبنان، شادیانه ایستادگی بود، شادیانه پیروزی بر شب، شادیانه اتحاد و دلبستگی و همبستگی. بهجت نابی که حاصل پس‌زدن وابستگی و وادادگی است. اما امشب گَرد عصبانیت بر چهره خیلی ها نشسته بود، چوپان دروغگوی دنیای امروز ما بازهم با دروغ های شاخدارش چندسال سرمایه های مان را به تاراج برده و ما باید حداقل بخشی از بر باد رفته ها را دوباره بسازیم.

عجیب است که هنوز خیلی‌ها هنوز با دروغگویی چوپان کنار می‌آیند. دیگر چوپان چه زبانی بگوید دروغگوست؟ به چه زبانی بفهماند می‌خواهد با سادگی‌های ما عکس یادگاری بگیرد؟ امشب حتی مردم اینجا؛ لبنان هم از سرانجام برجام بهت زده شده اند. لبنانی ها ما را یعنی ایران را الگوی خود می دانند، حال امروزشان حال چهل سال قبل ماست. حال پیروزی. حیف که مزه گس این لحظات حتی کام این مردان و زنان را نیز تلخ کرده است.

راز ماندگاری انسانها در جوامع بشری، ایستادگی است. هر جا ایستاده ایم و سینه سپر کردیم، قلدرها سرافکنده شدند اما امان از این هم عافیت طلبی.

برای تعداد اندکی از آدم‌ها عافیت‌طلبی یعنی تسلیم شدن در برابر اوامر و عوامل چوپان دروغگو! اما بدنه عمومی مردم چه گناهی کرده اند که زیر بار فشارهای این وادادگی هر روز شکننده‌تر می شوند. امان از روزی که مردم تکیه گاه شان را سست بینند، همین مردم کوچه و بازار را می‌گویم؛ همین محمد آقای نانوا، همین اکبرخان میوه فروش، همین پیرزن همسایه که نصف یارانه اش را می‌دهد روضه موسی بن جعفر بخوانند، همین آدم ها.

نمی‌دانم چرا باید این همه آدم نجیب چب یک مشت آدم عجیب را بخورند. چرا اینها خوبی و نجابت مردم را می گذارند به حساب خودشان؟ همین آقایی که برجام پاره شده را قبول دارد، اگر فرزندانشان به جای تحصیل و اقامت در غرب مشغول مسافرکشی در همین تهران بودند، این‌قدر بی تفاوت از کنار همه چیز رد می شدند.

حیف که انقلابی‌های ما سواد رسانه ای را شوخی گرفته‌اند. این همه سال است رهبرم که جانم فدایش نهیب می‌زند اما بانک مرکزی و وزارت خارجه کار خودش را می‌کند. و نتیجه‌اش می‌شود همین شوربای که پیش آمده. آنوقت صدای مردم از رسانه شنیده نمی شود. تلخ است اما می گویم که صدای مردم با قرائت روباه پیر از حلقوم چند روشنفکر پی زوری فریاد می شود. نمایش وارونه ای از خواسته های حق مردم!

همین امشب که برجام بر باد رفت، آمریکا وابسته‌های خودش را از لبنان فراخواند. ما و آنها و همه می‌دانیم اگر کوتاه بیاییم سیلی محکم خواهیم خورد. نگرانم که ندامم کاری‌ها سیبل موشک‌های اسرائیل را رو به دمشق بچرخاند و باز هم خانه های کوخ نشینان داغدار شود. کسی نیست بگوید این همه جوان فدایی ایران شدند در کشوری غریب تا داعشی ها رنگ خیابان های تهران را نبینند. مگر جوانانی که به رفعت شهادت رسیدند بازمی‌گردند تا دلواپسی های مادران و پدران شهید برطرف شود. ببینید کار به جایی رسیده که قورباغه اسرائیل هم دُم درآورده و می‌خواهد حمله کند.

راه حل برون رفت از این مخمصه گوش دادن به بیان رهبر است. ما در کنار هم می‌توانیم همه چیز را بسازیم. باید کنار هم بایستیم محکم و مستدام نه واداده و در آرزوی تحقق برجام.

خان می خواهد رعیت را به بیگاری ببرد، اگر رعیت آقا باشد، مرد باشد، استوار روی حرف هایش بایستد که خان، آدمی برای استثمار ندارد.

آینده بدون تردید از آن ماست. ما همان هایی هستیم که از پیچ‌های خطرناک تاریخی با هدایت سکاندار این سفینه گذشته ایم. این پیچ نیز بگذرد. افق های روشن در انتظار ماست. افق هایی که رو به ابدیت گشوده شده است.

روسیاهی این روزها به چهره آنهایی خواهد ماند که فکر می کنند وادادگی و سرسپردگی می‌تواند راه نجات ما باشد حال آنکه راه نجات و فلاح در پایمردی بر اندیشه و عمل به حق است. راه حق، راه همین شهدای است ایستادند تا پای زامبی ها به خاک ایران باز نشود. کاش میشد جشن خروج از برجام بگیریم مثل همین لبنانی های معطر. جشن بازگشت به مقاومت در برابر استکبار.

لبنان.نبطیه. اردیبهشت ۹۷

حامد حجتی

ارسال نظرات